Het is onze taak en onze vreugde om God eenvoudig te herkennen zomaar ergens bij ons zittend aan een gay bar of in het huis van een kampvriendin die haar kamer als een kapel versiert en haar rozenkrans niet thuislaat als ze naar een salsa bar gaat
11 mei 1952, Rosario, Santa Fe (Argentinië) – 20 februari 2009, Edinburgh (Schotland)
Toen Marcella Althaus-Reid hoogleraar theologie werd in Edinburgh was ze de eerste en enige vrouwelijke hoogleraar theologie in Schotland. Ze pionierde in ‘queer theology’ en raakte vooral bekend door haar boek Indecent theology uit 2002. ‘Onfatsoenlijke theologie’ was volgens haar nodig om vrouwen en seksuele minderheden uit hun achterstand te bevrijden. De heteroseksuele witte man was nog teveel de norm en patriarchaal denken te overheersend: tijd om het beeld van een altijd maagdelijke Maria bij te stellen of van de mannelijke Jezus zonder erotiek. De maagdelijke Maria versluiert dat arme vrouwen en meisjes meestal helemaal niet maagdelijk zijn. En betrof Gods menswording geen lichaam met genitaliën en hormonen?
Ze was van oorsprong een Argentijnse. Ze studeerde theologie aan een oecumenisch instituut in Buenos Aires en haalde een graad aan het Saint Andrews in Schotland. Een van haar interesses gold de bevrijdingstheologie. Nog onder het bewind van de gunta leidde ze met kerkelijke steun ontwikkelingsprojecten in arme buurten van Buenos Aires, volgens de principes van de bekende bevrijdingspedagoog Paulo Freire. Vervolgens werd ze uitgenodigd datzelfde te doen in wijken in Schotland. Ze bleef er. In haar academische loopbaan beijverde ze zich voor een verbreding van de bevrijdingstheologie en het feminisme.
Provocerend sprak Althaus-Reid over de bi-seksualiteit van Jezus. Iedereen, ongeacht identiteit, economische positie, sociale klasse kan mee doen in de belichaming van God en van de goddelijke liefde. In onze cultuur kent seksuele identiteit meer smaken dan twee. En als het patriarchale model losgelaten wordt, ligt het ook niet meer vast wat voor gevoelens en gedragingen er bij de een of andere identiteit horen.
Het is nog wennen aan de diversiteit achter de groeiende letterreeks LHBTI. De discussie over de mate waarin onze identiteit en onze beleving worden bepaald door opvoeding, omgeving en cultuur, dan wel door fysieke aanleg en genen zal nog wel even nodig zijn voordat een nieuw evenwicht gevonden wordt. Ouders worden nu soms te bang gemaakt om hun kind nog in kleding te steken of van speelgoed te voorzien die zou kunnen sturen richting jongetje of meisje. Maar met direct bij de geboorte al een betonnen mal waarin de rest van het leven gegoten moet worden is het geluk in elk geval niet gediend.
2019