Leven is een hard gevecht. Als we lachen en wat zingen tijdens de strijd voor de vrijheid zal het gaan. Ik wil het licht van mijn leven niet laten bepalen door de duisternis rondom mij.
*Rond 1797, Swartekill (New York) – † 26 november 1883, Battle Creek (Michigan)
Haar eerste taal was Nederlands. Isabella Baumfree werd namelijk geboren werd in slavernij in een Nederlandse nederzetting in de Amerikaanse staat New York. Na het overlijden van baas Hardenbergh werd de negenjarige Belle verkocht. Na nog een paar wisselingen van eigenaar, een gedwongen huwelijk, nare ervaringen met geweld, een verbroken belofte van vrijlating, ging ze er in 1827 met haar jongste kind vandoor. Quakers gaven haar onderdak en hielpen haar om een illegaal doorverkochte zoon vrij te krijgen. Ze werd een overtuigd christen en liet haar naam officieel veranderen in Sojourner Truth. De verwachte wederkomst van Christus vond noch in 1843 noch in 1844 plaats. Maar de Geest had haar toen wel geroepen om te gaan ‘sojournen’ (rondtrekken) als prediker over de afschaffing van slavernij en te getuigen van de hoop die in haar was.
Met haar Nederlandse accent heeft ze talloze toespraken gehouden. De beroemdste is ‘Ain’t I a Woman?’ in 1851 tijdens een conventie voor vrouwenrechten in Ohio. ´Ben ik niet een vrouw en een zuster?’ was het onderschrift bij het plaatje van een knielende zwarte slavin dat gebruikt werd door de beweging voor afschaffing van de slavernij. Toen ze van haar geld een huis had kunnen kopen, begon ze op grond daarvan ook stemrecht te claimen. En behalve voor vrouwenrechten en verbreding van het kiesrecht zette ze zich ook in voor het rekruteren van zwarte mannen voor het leger van de noordelijke staten tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, hervormingen van het gevangeniswezen, afschaffing van de doodstraf en van de rassenscheiding in het openbaar vervoer, of voor de overdracht van onroerend goed aan voormalige slaven. Lang niet allemaal met succes, haar tijd soms een eeuw vooruit. Ze wordt nu gerekend tot de honderd belangrijkste Amerikanen van alle tijden.
Bij haar toespraken kalmeerde ze lastpakken soms door liederen te gaan zingen. En toen een man beweerde dat zo’n spreekster geen vrouw kon zijn, heeft ze een keer haar bloes geopend. Een andere keer vertelde ze dat het haar pas gelukt was om blanken niet langer te haten toen ze haar uiteindelijke baas Jezus had leren kennen. Daardoor was ze vervuld geraakt met liefde voor iedereen.
Terwijl ik dit schrijfsel maak doet Sint zijn intocht in Dokkum. Met ook nog Pieten in de omstreden kleur. Nog.
2017